Voorlezen of het lezen van kinderboeken is erg educatief voor kinderen. Het kan helpen om sociaal emotionele thema’s beter te begrijpen. In dit artikel vertellen we meer over kinderboeken over deze thematiek.
Kinderboeken over de dood
Ieder kind maakt in zijn of haar leven groot en/of klein verlies mee. Voor kinderen is de dood onbegrijpelijk. De meeste kinderen maken dit verlies voor het eerst mee als opa, oma of een huisdier overlijdt. Hoe leg je een jong kind uit wat dood is? Wat er gebeurt nadat iemand dood is gegaan? Mag je als ouder kind verdriet hebben, huilen, boos zijn?
Lezen over afscheid nemen, sterven en rouwen kan kinderen helpen. In kinderboeken en jeugdliteratuur waarin de (naderende) dood het thema is, lezen kinderen en jongeren dat hun emoties en hun vragen normaal zijn. Dat zij verdriet mogen hebben, mogen huilen en boos mogen zijn. Dat hun nieuwsgierigheid naar wat de dood inhoudt, hoe een begrafenis of crematie verloopt en waarom iedereen anders reageert, erbij hoort omdat kinderen nu eenmaal nieuwsgierig zijn.
Kinderboeken over echtscheiding en samengestelde gezinnen
In Nederland eindigt één op de drie huwelijken in echtscheiding. In de meeste gevallen zijn hier kinderen bij betrokken. Kinderen kunnen verschillend reageren op de scheiding van hun ouders. Soms zijn ze opgelucht omdat er een einde komt aan ruzies, soms zijn ze boos op één of beide ouders, soms zijn ze alleen maar verdrietig of bang voor wat de toekomst zal brengen.
In veel kinderboeken komen gescheiden ouders voor. Slechts in een beperkt aantal is het hoofdthema de scheiding zelf. Het is en blijft een lastig onderwerp om over te schrijven, iedere scheiding is immers weer net een beetje anders.
In Nederland zijn veel nieuw samengestelde gezinnen. 1 op de 10 gezinnen is een stiefgezin. De leden van een stiefgezin krijgen te maken met nieuwe gezichten die niet meer weggaan, ook al vind je die nieuwelingen helemaal niet aardig. En ze kunnen nog zo hun best doen; het blijft voor kinderen en jongeren soms moeilijk om de nieuwe situatie, waarvoor zíj niet gekozen hebben, voor 100% te accepteren.
Adoptieverhalen
Wat is een goed adoptieverhaal? Respect is misschien een van de belangrijkste eigenschappen die een adoptieverhaal in ieder geval moet kenmerken. Respect voor de geboortemoeder, de biologische vader, het geboorteland, de cultuur, de reden waarom de biologische ouders hun kind hebben afgestaan ter adoptie. De adoptie komt zo expliciet mogelijk ter sprake in het verhaal. Er wordt niet omheen gedraaid. Er is ruimte voor emoties die spelen rondom een adoptie. Deze komen expliciet en impliciet aan bod. Het boek, het verhaal gaat in op één of meerdere sociaal-emotionele aspecten van adoptie: onzekerheid, verlatingsangst, je minderwaardig voelen, gewenst zijn/voelen, hechten, loslaten, wennen, zoeken naar roots, ontbreken van gelijkenis tussen ouders en kind. Gaat in op één of meerdere positieve aspecten van adoptie. Gaat bij voorkeur ook in op één of meerdere ‘normale’ aspecten die kinderen in de leeftijd voor wie het boek bedoeld is hebben; bijvoorbeeld zindelijk worden, voor het eerst naar school, pubertijd, leren zwemmen, enz. Smaak. Hierover valt nu eenmaal niet te twisten; de één houdt van dierenverhalen, de ander van Spoorloos-sentiment.